Weekendkrant Bollenstreek week 47 - 2024
“Mijn man zoekt een vaarvriendin”
Ik geef het toe: Jaren geleden had ik een ideaalbeeld van mijn man. Ik hoopte dat we ooit eindeloze gesprekken zouden voeren over persoonlijke ontwikkeling, spiritualiteit en de diepere betekenis van het leven. Ik wilde dat hij zou begrijpen dat ik blij word van creativiteit en waarom ik behoefte heb aan businesscoaching.
Hij had ook zo zijn ideeën over wie ík zou moeten zijn. Hij zag bijvoorbeeld graag dat ik spontaner, socialer, en meer ‘outgoing’ was in gezelschap. Ik deed mijn best, want ik voelde zelf ook wel dat het goed voor me zou zijn als ik wat toegankelijker en meer open zou zijn. Maar op een gegeven moment voelde het alsof ik mezelf aan het verliezen was.
Ik zei: “Tot hier en niet verder. Hier moet je het mee doen.”
Ik ben namelijk introvert. Iets met behoefte aan rust, mijn energie opladen in mijn eigen gezelschap, een voorkeur voor één op één gesprekken en een binnenwereld die me eindeloos bezighoudt. Daar begreep hij als extravert niet veel van. Hij dacht: “Doe eens sociaal” en ik dacht: Waarom kun je niet gewoon zien dat ik anders in elkaar zit?
Heb jij stiekem ook een beeld van hoe je partner zou moeten zijn?
En vraag jij jezelf wel eens af:
Accepteer ik mijn partner echt zoals hij of zij is, of ben ik vooral bezig met wat ik zou willen veranderen?
Je hebt vast al gemerkt dat het niet bevorderlijk is voor de emotionele verbinding als je elkaar steeds aan het corrigeren bent. Laten we eerlijk zijn: Niemand vind het toch leuk om steeds het gevoel te krijgen dat jezelf zijn of je eigen ding doen niet goed genoeg is? We willen toch allemaal geliefd zijn om wie we echt zijn en niet om wie we potentieel kunnen worden in de ogen van onze partner?
Langzaam leerden we om elkaar te accepteren zoals we zijn.
Dat betekende dat hij mijn introverte kant moest respecteren en dat ik zijn extraverte eigenschappen ook kon leren waarderen en zelfs bewonderen.
Het enige waar mijn man nog steeds niet helemaal overheen is, is dat ik niet zo van varen hou. Hij zou het liefst elk weekend met mij in de sloep stappen, maar ik blijf liever met een boek op de kant. Hij grapt dan ook regelmatig dat hij nog een vaarvriendin zoekt voor erbij. Dus mocht er iemand tussen de lezers zitten die zich aangesproken voelt – open sollicitaties zijn welkom, maar geen garanties dat je brief niet in mysterieuze wateren verdwijnt…
Weekendkrant Bollenstreek week 45 - 2024
Micro-afwijzingen, funest voor je relatie
Daar zitten ze, samen op de bank. Hij zit verdiept in een serie, zij scrolt wat op haar telefoon. Na een tijdje glijdt haar voet langs zijn been, op zoek naar contact. “Het is even spannend, hoor” en hij blijft gehypnotiseerd naar de t.v. kijken. ‘Ja, dat is het altijd. Ben ik nog wel belangrijk voor je?’ vraagt ze zich stilletjes af.
Soms gaan relaties kapot door heftige ruzies en gebroken beloftes. Maar veel vaker zijn het de subtiele dingen, zoals deze micro-afwijzingen.
Die momenten van: "Ja, straks”, “Nu even niet," of de blik die afdwaalt naar de telefoon of de t.v. als de partner iets aan het vertellen is.
Micro-afwijzingen zijn geen aanstellerij
Het is verleidelijk om deze momenten weg te wuiven. We zeggen tegen onszelf: "Stel je niet aan," of "Het is niet zo’n big deal." Ook partners kunnen zo reageren: "Je ziet spoken," of "Doe niet zo moeilijk."
Het gaat ook niet om dat ene moment, het is de optelsom die het zwaar maakt. Al die kleine momentjes waarop we ons niet gezien of niet belangrijk voelen, bouwen zich op tot een soort stille verwijdering. En zonder dat we het doorhebben, drijft het ons uit elkaar.
Hoe Eerste Hulp bij Relaties kan helpen
We gaan het patroon van micro-afwijzingen doorbreken. Want als je iets lang genoeg doet wordt het namelijk onbewust een patroon. Het wordt steeds moeilijker om het te veranderen en je gaat elkaar hierin irriteren. Dat wil je niet. Het is tijd om elkaar weer écht te zien.
In een relatie wil je het gevoel hebben dat de ander je ziet en accepteert zoals je bent. Je wilt het gevoel hebben dat je belangrijk bent voor je partner. Daar wil je niet aan twijfelen, dat moet gewoon een gegeven zijn. PUNT.
Als je geen aandacht hebt voor wat je hebt, raak je het kwijt.
Liefde gaat niet alleen om grote gebaren. De kracht zit juist in die kleine momenten van oprechte aandacht, waarin je elkaar bevestigt. Verliefd worden is makkelijk. Liefde behouden en versterken vraagt van je dat je investeert in de relatie. Elke dag kun je weer opnieuw kiezen om te verbinden met je partner of om het niet te doen.
Als je hulp kunt gebruiken om je relatie te verbeteren, ga dan naar de website
Beluister ook de Eerste Hulp bij Relaties podcast op Spotify en word lid van de gratis Facebookgroep Eerste Hulp bij Relaties. Ik deel graag tips, inzichten en ervaringen, zodat ook jij een fijnere relatie met je partner kunt creëren.
Weekendkrant Bollenstreek week 43 - 2024
“Rot maar weer op dan!”
Emma kijkt Chris verbaasd aan. “Ga je weg?” Chris gaat onverstoorbaar door met het dichtknopen van zijn jas en pakt zijn sleutels. “Kom op Em, ik heb je toch vorige week verteld dat ik even naar de gasten ging vanavond? Ga je er nu weer een probleem van maken?”
“Nou ja, ik dacht, aangezien je de hele week al weg bent, had ik gedacht dat je vanavond wel een keer thuis zou blijven.”
“Nee, ik heb het afgesproken, ze rekenen erop. Ik ga niet last minute afzeggen.”
Emma voelt de tranen in haar ogen prikken. Ze draait zich om zodat hij het niet ziet, pakt het vaatdoekje en begint verwoed een denkbeeldige vlek uit het aanrecht te poetsen.
“Daar heb je bij mij anders ook geen moeite mee…”, mompelt ze.
“WAT ZÉG JE?” vraagt Chris geïrriteerd.
“Niks. Rot maar weer op dan, als je vriendjes belangrijker zijn dan ik.”
“Em, stel je niet zo aan. Ik ben maar een paar uurtjes weg.”
“Ja, prima. Doei.” Ze draait haar hoofd om als Chris haar een zoen probeert te geven.
Chris haalt zijn schouders op. “Dan niet. Blijf maar niet wakker, ik weet niet hoe laat het wordt.”
Emma kijkt vanuit het keukenraam de auto na, die van de oprit rijdt. Het grind knarst en piept onder de draaiende wielen. De rode achterlichten worden steeds kleiner terwijl hij de straat uitrijdt.
Een seconde hoopt ze dat hij van gedachten is veranderd en dat hij omkeert. Dan ziet ze het oranje knipperlicht. De auto slaat rechtsaf, uit haar zicht.
Later, in bed, kan ze niet slapen. Het stemmetje in haar hoofd praat op haar in: “Hij vindt jou niet belangrijk. Hij is liever bij zijn vrienden. Zij zitten nu lekker gezellig te drinken, terwijl hij jou hier alleen laat. Zie je wel, zo gaat het gewoon. Iedereen laat je weer in de steek, zoals altijd.”
Een gevoel van eenzaamheid en verdriet bekruipt haar. Waarom heeft ze niet gewoon gezegd dat ze graag vanavond samen wilde zijn met hem? Dat ze hem gemist heeft de afgelopen week? Waarom deed ze zo koppig toen hij haar een zoen wilde geven? Logisch dat hij zo de deur uit liep…
“Bitch”, zegt ze tegen zichzelf.
Haar telefoon licht plotseling op en een luid ‘ping’ schrikt haar op uit haar mijmeringen. Ze opent de whatsapp die verantwoordelijk is voor deze verstoring en ziet een rood hartje met maar één woord: Sorry…
Weekendkrant Bollenstreek week 41 - 2024
“Moeten we dan al die jaren samen weggooien?”
Ze zitten aan de eettafel. De sfeer is gespannen, maar het is een bekende spanning. Deze spanning voel je niet na één ruzie, die bouwt zich op over maanden – misschien wel jaren. Er hangt iets in de lucht; iets wat ze beiden niet aan durven raken.
"Moeten we dan al die jaren samen weggooien?" Ze zegt het zacht, maar het klinkt alsof het door de hele kamer echoot.
Hij zucht diep en leunt achterover. Er valt een stilte, en niet zo’n fijne stilte waarin je gewoon samen bent zonder iets te hoeven zeggen. Nee, dit is die ongemakkelijke stilte, waarin je niet weet wat het volgende is dat je moet zeggen.
Zonder dat ze het uitspreken denken ze allebei aan vroeger. Aan de eerste keer dat ze elkaar ontmoetten en knusse avondjes op de bank. Aan de grapjes die zij alleen samen begrepen en aan de onbezorgde vakanties.
Hoe vaak hebben ze niet tegen elkaar gezegd dat ze dit samen konden?
Dat je moeite moet doen voor elkaar, dat je er samen iets van moet maken.
Dat je moet vechten voor je relatie.
En ineens is daar het moment dat zij denkt: ‘Is het nu genoeg? Wanneer gaan we toegeven dat het niet meer werkt? Wanneer zeggen we dat het tijd is om op te geven? Kunnen we met een gerust hart zeggen dat we er alles aan gedaan hebben, zodat we deze beslissing kunnen verantwoorden voor onszelf?’
De uitgesproken vraag hangt er nog steeds, samen met de herinneringen. Hij weet niet zeker of hij al antwoord wil geven. Zij eigenlijk ook niet. Misschien willen ze allebei dat iemand anders het antwoord voor hen geeft, dat iemand zegt: "Ja, het is genoeg geweest," of juist: "Nee, dit kun je nog redden."
Maar het blijft stil.
En ergens, in die stilte, is er toch nog iets. Iets wat hen in deze ongemakkelijke ruimte houdt.
Ze weten niet precies wat het is. Misschien zijn het de herinneringen. Of iets anders.
Misschien zit het hem er in hoe hij de thermostaat checkt voordat ze gezegd heeft dat ze het koud heeft. Of hoe zij zijn bril wat verder op tafel schuift, weg van de rand.
Of dat zij met één blik ziet hoe hij zich voelt als hij de kamer binnen stapt aan het einde van de dag. Of hoe hij stilletjes een kopje thee naast haar neerzet als ze achter de computer zit.
Ze weten niet precies wat het is, maar ze voelen het.
Wat het ook is, het is er. Nog steeds.
Weekendkrant Bollenstreek week 39 - 2024
“Mijn man gaat vreemd.”
Ze hebben zich nog maar net geïnstalleerd op mijn bank met een kopje thee als het begint:
“Ik ga helemaal niet vreemd! Dit kun je geen vreemdgaan noemen.”
“Wat zou jij ervan vinden als ik dat zou doen? Snap je dan niet dat het vertrouwen weg is?”
Terwijl ik aantekeningen maak ben ik benieuwd waar dit over gaat. Heeft hij een collega gezoend? Geappt met zijn ex?
Ik kijk ze vragend aan.
“Nou, vertel jij het maar!” zegt zij pinnig.
Hij opent zijn mond om iets te zeggen, maar zij kan zich niet inhouden.
“We waren even samen weg, aangezien het dus niet zo lekker loopt de laatste tijd. Het ging goed en we hadden zelfs weer een keer seks gehad, wat heel fijn was. Even later kom ik aanlopen en ik zie hem op zijn telefoon zitten, te scrollen op Tinder! Dan ben je toch een lul?! Terwijl ik onze relatie beter probeer te maken heeft hij gewoon contact met andere vrouwen.”
“Ik keek alleen maar…”
“En er is allemaal over nagedacht. Hij heeft zelfs een account aangemaakt. Ik kan hem dus gewoon niet vertrouwen.”
“Er is niks gebeurd, dat heb ik al honderd keer gezegd. Je maakt het nu heel groot, maar dat hoeft niet.”
Hij lijkt niet te begrijpen dat ze zo emotioneel is hierover.
Ik voel haar wanhoop en verdriet over wat er gebeurd is, maar vooral over zijn gebrek aan empathie en begrip.
Uiteindelijk, na verder vragen, komt er gelukkig uit dat ook hij vindt dat het scrollen op een datingapp niet binnen de kaders van hun relatie past. Het was in feite een schreeuw om aandacht van hem, een signaal dat er gepraat moest worden over intimiteit en verbinding.
Hij zegt: “Ergens was ik blij dat ze het zag, dan moeten we het wel bespreken.”
Wat moet er bij jullie dringend besproken worden?
Is het voor jullie duidelijk wanneer gedrag over de schreef gaat en hebben jullie dezelfde visie daarover? Wanneer noemen jullie het vreemdgaan?
Als het nodig is om te praten over intimiteit en verbinding zou ik je niet aanraden om deze Tinderstrategie te gebruiken.
Dit is een actie uit wanhoop. Het betekent dat dit stel al veel eerder had moeten praten over wat er mist in de relatie.
Wanneer je een afstand tussen jullie begint te voelen, laat het dan niet op zijn beloop.
Als jullie er zelf niet uit komen in je relatie, zoek dan hulp. Veel is nog te herstellen als je er maar op tijd bij bent.
Weekendkrant Bollenstreek week 37 - 2024
Tekenen van een ongezonde relatie
Iedere relatie heeft pieken en dalen, maar soms sluipen er patronen in die de relatie ongezond maken. Omdat de kwaliteit van onze relatie de kwaliteit van ons leven bepaalt, is het belangrijk onze relatie gezond te houden. Ongelukkig zijn in je relatie kan leiden tot psychische- en lichamelijke klachten. Vandaag bespreek ik enkele signalen van een ongezonde relatie.
Pleasen en jezelf wegcijferen
Zorgzaam zijn is een mooie eigenschap. Het siert je dat je voor je partner wilt zorgen. Echter, als het geluk van je partner altijd vóór jouw geluk gaat, betekent dit dat jij jezelf wegcijfert. Dit creëert een ongelijkwaardige dynamiek die op termijn leidt tot emotionele uitputting. In een gezonde relatie is er een balans in het ondersteunen van elkaar en is er ruimte voor elkaars behoeften.
Feitentennis
Veel stellen doen aan ‘feitentennis’: het over en weer beschuldigen, verwijten en oude koeien uit de sloot halen. Dit gebeurt zonder écht te luisteren naar elkaar. Ik heb dit getest in mijn praktijk en bijna niemand was in staat te herhalen wat de ander had gezegd en samen te vatten waar het verhaal echt om draaide. Je snapt dat deze vorm van communiceren niet leidt tot oplossingen, maar juist tot nog meer conflict en frustratie. In een gezonde relatie doe je je best om op een constructieve manier te communiceren, door je gevoelens en behoeftes duidelijk te maken zonder de ander te beschuldigen.
Onuitgesproken conflicten
Het vermijden van conflicten hebben niet het effect wat je hoopt. Sterker nog, irritaties stapelen zich op. Dit is als een strandbal die je onder water probeert te houden. De onderhuidse spanningen zullen er een keer uitkomen en dat kan de relatie ernstig beschadigen. Het is juist essentieel om je gevoelens te uiten en samen naar oplossingen te zoeken.
De schuld altijd bij de ander leggen
Als je merkt dat jij of je partner altijd de schuld bij de ander legt, is dat een teken van een ongezonde relatie en een gebrek aan zelfreflectie. Je bent samen in de relatie en je bent altijd verantwoordelijk voor je eigen gedrag.
Jezelf niet kunnen zijn
In een gezonde relatie kun je open en eerlijk zijn zonder angst voor afwijzing of kritiek. Als je je constant moet aanpassen aan de wensen van de ander, kan dit leiden tot gevoelens van eenzaamheid en onzekerheid.
Onderneem actie
Het verandert niet vanzelf. Maar als beide partners open staan voor zelfreflectie en verbinding, is het mogelijk om de ongezonde dynamiek te transformeren naar een positieve, liefdevolle relatie.
Weekendkrant Bollenstreek week 35 - 2024
“Met hem valt niet te praten!”
Nicole kijkt gefrustreerd naar hem en dan naar mij. “Zie je? Zo gaat het altijd. We proberen een gesprek te voeren, maar binnen een paar minuten hebben we weer ruzie.”
Mark knikt. “Ja, klopt. Ik neem me voor om rustig te blijven, maar als zij mij gaat verwijten dat ik er niet voor haar ben, word ik boos. Ze ziet niet wat ik allemaal doe.”
Nicole: “Wat jíj allemaal doet?! Ik ben degene die alles regelt, hoor. Je vraagt nooit eens aan mij wat ík nodig heb.”
Mark: “Ach, hou toch op met zielig doen. Ik sta altijd voor je klaar. Van de week nog…”
Hier stop ik hun gesprek, want ruziemaken kunnen ze thuis ook.
Ze komen bij mij immers om de communicatie te verbeteren.
“Sorry dat ik jullie onderbreek. Nicole, jij stelde een goede vraag: Waarom kunnen we nou niet normaal met elkaar praten? Zullen we hier even op ingaan?”
Meteen stopt het gevit op elkaar. “Ja, graag.”
“Wist je dat ons brein niet in staat is om rationeel te denken als we hoog in onze emotie zitten? Ik zie jullie namelijk pogingen doen om een gesprek te voeren, terwijl jullie allebei behoorlijk boos zijn. Dit werkt niet, toch?”
Ze beamen dit.
“Nicole, jij laat veel boosheid zien, maar wat voel je nog meer?”
Nicole: “Ik voel me niet belangrijk, alsof ik er niet toe doe. Alsof ik er net zo goed niet kan zijn. Ik voel me dan zo alleen.” Ze huilt.
“Mark, wat doet het met jou als Nicole zegt dat je er niet voor haar bent?”
Mark: “Ik word boos natuurlijk, want het is niet waar. Ik doe het nooit goed voor haar. Het voelt alsof ik er alleen voor sta. Ook hij oogt emotioneel.
“Zijn die diepere gevoelens bekend voor jullie, van eerder in je leven?
Nicole knikt meteen: “Ja, ik herken het zeker van vroeger. Mijn moeder was vooral met zichzelf bezig en niet met mij. Ze liet mij en mijn kleine zusje gewoon alleen thuis.
Mark: “Mijn vader was juist te veel met mij bezig. Ik kreeg altijd op mijn kop, wat ik ook deed. Ik voelde me vaak eenzaam.”
Ik wijs naar mijn aantekeningen van deze sessie op het bord.
“Zien jullie ook dat onder al die harde woorden en de boosheid naar elkaar een gemeenschappelijk gevoel zit?
Jullie voelen je allebei alleen als jullie elkaar zo’n pijn doen.”
Het is even stil.
Ze kijken naar elkaar en ik zie dat ze een glimlachje en een blik van compassie uitwisselen.
Weekendkrant Bollenstreek week 33 - 2024
Vakantie: De relatiekiller?
Er komt een leuk stel mijn kamer binnen. Als ik ze op straat hand in hand zou tegenkomen zou ik denken: ‘Wat een lief setje.’ Maar ze gaan op mijn bank niet hand in hand zitten. Sterker nog, ze duiken allebei in de uiterste hoek van de bank. Gelukkig is de bank niet zo groot, maar de afstand spreekt boekdelen.
Ze vertellen dat ze net terug zijn van vakantie en dat daar de bom is gebarsten. Zij vertelt: “Ik zag al op tegen deze vakantie. Thuis zijn er ook al vaak irritaties, maar dan hebben we afleiding van ons werk en de dagelijkse dingen. Het gaat al zo’n twee jaar niet lekker tussen ons, maar nu ben ik er wel klaar mee. Vakantie zou ontspannend en leuk moeten zijn, maar dat was het niet. Steeds weer dezelfde discussies en elke keer weer mijn best doen om de vrede te bewaren. Ik wil het niet meer. Ik ben moe.”
Hij zegt niets. Hij luistert.
Ik vraag aan hem: “Hoe sta jij hier in?”
“Ehm.. ja, ik herken het wel. Het was inderdaad niet gezellig en er was al een bepaalde spanning toen we weg gingen. Het lukt ons gewoon niet om een normaal gesprek te voeren. Binnen de kortste keren hebben we weer ergens ruzie over. En het irritante is dat het nergens over gaat, maar we triggeren elkaar steeds. Ik kan niks goed doen, lijkt het wel.”
Meer werk voor relatietherapeuten na de vakantie
Veel relatietherapeuten merken het aan de aanvragen in hun praktijk: Het is zomervakantie.
Wanneer een relatie al niet goed functioneert, kan het in de zomervakantie twee kanten op gaan:
- In de vakantie gaat het beter omdat de stress en drukte van thuis wegvalt en de vakantiestemming doet de relatie goed. Zodra de vakantie er op zit en stellen weer thuis komen, is de overgang naar de dagelijkse sleur en de verplichtingen erg veel en komt de relatie onder druk te staan.
- In de vakantie zitten stellen ineens 24 uur op elkaars lip en dit zorgt voor meer irritaties dan dat ze thuis hebben. In de vakantie escaleert het en komt de relatie in de gevarenzone.
Waar gaat het echt over?
Vakantie is natuurlijk niet de oorzaak van relatieproblemen, maar het laat zien dat er aandacht besteed moet worden aan de relatie. Wat zijn de onderliggende problemen die nu tijdens of net na de vakantie aan het licht komen? Oprechte communicatie en begrip voor wat beide partners van elkaar nodig hebben is de eerste stap naar een sterkere verbinding.
Weekendkrant Bollenstreek week 31 - 2024
“Ik wil jouw roze slak zijn!”
Veel mensen vinden dat liefde het belangrijkste is in het leven. We willen allemaal iemand die er echt voor ons is, waarbij we op nummer één staan. De kwaliteit van onze relatie bepaalt voor een groot deel hoe gelukkig we zijn.
Sommige mensen sturen mij een mailtje en zeggen: “Sigrid, kun jij ons helpen met onze relatie? Ik wil weer mijn partners roze slak zijn!”
Nu denk jij waarschijnlijk: ‘Heb ik iets gemist? Is dit weer zo’n nieuwe, hippe term zoals YOLO, FOMO of TMI?’
Nee, deze uitdrukking zal dit jaar vast nog niet in de Dikke Van Dale staan. De roze slak is het boegbeeld van Eerste Hulp bij Relaties en ik wil je graag vertellen hoe dit is ontstaan.
Mijn zus en ik zaten op een middag te praten over relaties. Ze zei: “Ik wil de nummer één zijn van mijn partner. Met minder neem ik geen genoegen.”
Het verhaal van de roze slak
Ze vertelde een verhaal over de kleuterschool Ze hadden daar een spel met slakjes, de slakkenrace. Je moest om beurten met de dobbelsteen gooien, die vlakken had in dezelfde kleuren. Als je de kleur gooide van je slakje, mocht je slakje een vakje vooruit op het bord.
Meestal kreeg zij het slakje dat overbleef, die niemand wilde.
De groene of de oranje.
Maar ze kreeg nooit de roze slak, want elk meisje wilde de roze slak ‘zijn’.
“De roze slak was cool. Die roze slak was belangrijk. In mijn relatie wil ik zijn roze slak zijn!”, zei mijn zus lachend.
“En als ik niet zijn roze slak ben, ben ik op zijn minst mijn eigen roze slak!”
De rest van de middag brachten we brullend van het lachen door met allerlei ideeën over de roze slak.
Maar even serieus: hoe zit het met jouw relatie?
Als je je niet gewaardeerd, geliefd of verbonden voelt, is dit heel verdrietig. Het is vreselijk om je eenzaam te voelen in een liefdesrelatie.
Mensen gaan meestal niet uit elkaar vanwege een gebrek aan liefde, maar vanwege gebrek aan emotionele verbinding en een slechte communicatie. Hoe meer mensen hun discussies proberen uit te praten, hoe minder ze elkaar begrijpen.
Denk jij nu: ‘Een relatietherapeut? Ik laat me toch niet door een vreemde vertellen hoe ik mijn relatie moet fiksen?’
Ik snap dat je dit denkt, maar schaam je hier alsjeblieft niet voor.
Soms heb je even iemand nodig die vanuit een professioneel perspectief kan zien waar het misgaat en wat er nodig is om de verbinding te herstellen.
Vakblad Hypnotherapie van beroepsvereniging NBVH
Eerste hulp bij relaties
Door Sigrid Sneijders
Verschillende artikelen heb ik al mogen schrijven voor dit fijne blad, Hypnotherapie. En heel wat hypnotherapeuten die aangesloten zijn bij de NBVH mochten in de afgelopen jaren vertellen over hoe zij in hun praktijk werken met hypnotherapie. Nu mag ik iets vertellen over mijzelf en mijn praktijk, superleuk!
Ik heb een praktijk sinds 2008 en ben begonnen als massagetherapeut, gespecialiseerd in psychosomatische klachten. In 2016 rondde ik mijn opleiding tot klassiek homeopaat af en ik was voorlopig niet van plan om een nieuwe studie te starten. Maar door bezig te zijn met mijn eigen persoonlijke en spirituele ontwikkeling kwam ik in aanraking met hypnotherapie, en dat vond ik fantastisch! Zo fantastisch dat ik me toch aanmeldde voor de opleiding Hypnotherapie en Psychosociale therapie bij Academie Hypnos.
Switch naar relatietherapie
Tijdens het derde jaar van deze studie besloot ik een switch te maken in mijn praktijk en koos ik ervoor om me te focussen op relatietherapie. Ik deed in de laatste maanden van mijn opleiding een specialisatiecursus in EFT, Emotionally Focused Therapy. Deze therapievorm is speciaal gericht op stellen die de verbinding met elkaar zijn kwijtgeraakt en de relatie weer willen herstellen.
Emotionally Focused Therapy - ontwikkeld door Sue Johnson - is gebaseerd op de hechtingstheorie van John Bowlby en gaat ervan uit dat ervaringen uit de vroege jeugd bepalend zijn voor hoe mensen zich gedragen in hun volwassen relaties.
Voor mij is deze manier van kijken naar het gedrag van beide partners heel logisch. Ik geloof in deze methode, omdat de relatie op een veel diepere laag aangepakt wordt, wat een grotere kans biedt op blijvend resultaat. Vooral de combinatie van EFT en hypnotherapie is geweldig effectief, waardoor ik er veel vertrouwen in heb.
En hoe zit het bij mij?
Mensen vragen nu natuurlijk weleens hoe het met mijn eigen relatie zit. Ik heb helaas de ervaring van een scheiding doorgemaakt, met twee kleine kinderen. Nu zie ik wat er toen fout gegaan is, maar zo jong als ik toen was, was ik zelf niet voldoende ontwikkeld om de relatie te behouden. Ook schoot de therapie die we toen aangeboden kregen enorm tekort, ben ik me nu bewust.
Ondertussen ben ik nu twintig jaar samen met mijn tweede man. Onze relatie is in de loop van de jaren steeds leuker en sterker geworden, terwijl de meeste mensen in onze omgeving eerlijk zeggen dat ze niet gedacht hadden dat we de vijf jaar zouden halen vanwege onze verschillende karakters. Stellen komen weleens bij me met de zorg dat ze zo verschillend zijn en ik weet dat dat geen belemmering hoeft te zijn voor een fijne relatie.
All you need is love?
Als je aan mensen vraagt wat hun belangrijkste waarden in het leven zijn, dan staat bij veel mensen liefde op de eerste plaats. En toch, volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek, eindigen één op de drie huwelijken in een scheiding en hebben twee op de tien kinderen tussen 2 en 7 jaar gescheiden ouders. Aangezien veel mensen samenwonen zonder getrouwd te zijn, ligt het percentage relatiebreuken hoger, omdat dit lastiger te meten valt.
Nu we tegenwoordig weten dat de persoonlijke ontwikkeling van kinderen tussen 0 en 7 jaar sterk beïnvloed wordt door omgevingsfactoren, denk ik dat we ook de impact van een scheiding in het gezin niet moeten onderschatten. Vaak denken kinderen dat zij de reden zijn van de scheiding, hebben ze het gevoel dat ze moeten kiezen of ze meer van pappa of mamma houden en wordt de structuur van hun leven behoorlijk overhoopgegooid. Het is niet vergezocht om te denken dat dit invloed heeft op de manier waarop deze kinderen later zelf met (potentiële) partners omgaan.
Uiteraard geldt dit niet alleen voor kinderen die een scheiding meemaken. Ook chronisch trauma - zoals een onveilige thuissituatie, ouders met een verslaving, geen liefde gekregen hebben en niet jezelf mogen zijn - zorgen voor een verstoorde hechting.
Tijdens de therapie wordt gekeken naar de mogelijke oorzaken van de relatieproblemen en wordt de verbinding langzaamaan hersteld door beide partners zich kwetsbaar naar elkaar te laten opstellen en hun behoeften naar elkaar te laten uitspreken.
De roze slak
De keuze van mijn bedrijfslogo, de roze slak, is een grappig verhaal. Mijn zus Marisa en ik zaten op een middag te praten over onze persoonlijke ontwikkeling en onze relaties. Zij vertelde: “Ik wil de nummer 1 zijn van mijn partner, met minder neem ik geen genoegen.” Dat deed haar denken aan iets uit haar kleutertijd. Op de kleuterschool hadden ze een spel met slakjes, de slakkenrace. De slakjes waren de pionnetjes, in verschillende kleuren. Je moest om beurten met de dobbelsteen gooien, die vlakken had in dezelfde kleuren. Als je de kleur gooide van je slakje, mocht deze een vakje vooruit op het bord.
Marisa was een beetje een buitenbeentje, dus ze mocht meestal niet meespelen. Maar als ze dan een keer mocht meedoen, had ze altijd het slakje dat overbleef, dat niemand wilde. De groene of de oranje. Maar nooit de roze slak, want elk meisje wilde de roze slak ‘zijn’. “De roze slak was het meest belangrijk. Die roze slak staat voor mij gelijk aan de nummer 1 zijn. Ik wil de roze slak in mijn relatie zijn!” zei ze lachend. “En als ik niet zijn roze slak ben, ben ik op zijn minst mijn eigen roze slak!”
De rest van de middag brachten we brullend van het lachen door met allerlei ideeën over de roze slak. De roze slak werd het symbool van mijn praktijk: Eerste Hulp bij Relaties.
Creatief en vernieuwend
Ik houd van nieuwe dingen creëren, het nét even anders doen, en daarvoor heb ik nog genoeg ideeën. Momenteel ben ik bijvoorbeeld bezig met het maken van een coole online 3-D audio experience, voor mensen die op een leuke manier willen leren hoe ze de relatie met hun partner kunnen verbeteren.
Toneelstuk Ruzie Verboden
In samenwerking met Toneelvereniging KNA schreef ik een toneelstuk over relaties. Daarnaast bedacht ik een expositie over verschillende thema's binnen relaties zoals verbinding, communicatie, triggers en pijnpunten. De serieuze expositie en het komische toneelstuk vullen elkaar mooi aan.
Vakblad Hypnotherapie van beroepsvereniging NBVH
Toneelstuk "Hou toch allemaal ff je kop!"
In samenwerking met Toneelvereniging KNA schreef ik een toneelstuk over emoties. De hoofdpersoon, Manon, die ik zelf speelde, wordt overweldigd door alle emoties en stemmen in haar hoofd. Dit heeft gevolgen voor haar zelf en de mensen om haar heen.
