Maakt je verslaving je relatie kapot? Lukt het je maar niet om te stoppen? Heb je je alleen gericht op de symptomen?

Of ga je kijken naar de reden dat je de verslaving hebt? Wat is het voordeel, wat doet het voor je? Je brein wil je altijd beschermen, dus de verslaving heeft een goede intentie, het helpt je ergens mee. Voel je weerstand om te stoppen? Ook daar is een goede reden voor.

Laatst had ik een cliënt die zei: “Ik wil eigenlijk niet stoppen met het drinken van alcohol, ik kan hiermee even heerlijk in mijn eigen bubbel zitten, even weg van alles.”

Natuurlijk voel je dan weerstand om te stoppen, je hebt om een of andere reden behoefte aan die bubbel en blijkbaar lukt het je niet om een fijne bubbel te creëren voor jezelf zonder alcohol.

Lees deze oefening door en neem er even de tijd voor om het te doen.

Ga even rustig zitten of liggen.

Sluit je ogen en stel je voor dat je het middel tot je neemt waar je verslaafd aan bent.

Stel je voor dat je even helemaal toegeeft aan die drang om te doen wat je zo graag doet.

Zonder schuldgevoelens, want je doet het niet echt, je stelt het je alleen maar voor.

Je kunt er dus even helemaal van genieten.

Neem het proces stapje voor stapje helemaal door.

Voel even dat je op dit moment even niet gerookt hebt, gedronken hebt of op een andere manier je verslaving hebt gevoed. Misschien voel je je daardoor wat onrustig.

Als jouw middel alcohol is, stel je je maar voor dat je de fles pakt. Dan je glas. Hoor hoe het klinkt als je je glas inschenkt en verheug je al op wat je straks gaat drinken. Stel je voor dat je het glas naar je lippen brengt en het eerste slokje neemt. Proef maar hoe het smaakt en hoe het op je tong voelt.

Als jouw verslaving roken is, stel je dan maar voor dat je je sigaretten pakt, of je shagje draait. En wat doe je nog meer? Ga je er uitgebreid voor zitten? Pak je er wat te drinken bij? Steek hem maar aan en neem dat haaltje maar waar je zo’n trek in hebt.

Als je verslaving geen genotsmiddel is, maar een bepaald gedrag zoals spullen kopen, seks, gamen, sporten, gokken, kun je gewoon hetzelfde doen. Ga van het begin, je behoefte, door het hele proces heen, tot aan het moment dat je dat fijne gevoel krijgt dat je normaal ook krijgt.

Wat doe je precies? Ben je alleen? Zijn er bepaalde ritueeltjes of handelingen die er bij horen?

Neem eens waar wat er nu bij je gebeurt. Wat voel je precies? Voel je je blij, rustig, ontspannen, opgelucht, gekalmeerd of juist iets heel anders? Maak het gevoel maar wat groter, nog meer dan normaal.

Voel eens goed wat het met je doet. Het brengt je iets, iets dat heel fijn voelt. Iets dat je nodig hebt.

Blijf net zolang zitten of liggen totdat je helemaal hebt gevoeld wat de positieve effecten zijn van wat je rookt, drinkt, eet of iets anders doet. Als je langer de tijd nodig hebt, doe deze oefening dan straks zelf nog een keer.

Merk nu op dat het je gelukt is om dit effect bij jezelf op te roepen zonder dat je het middel nodig had. Je bent zelf in staat de gevoelens op te roepen waar je normaal gesproken je verslaving voor gebruikt.

Dit is geen therapeutische methode op zich, maar het bewijs voor jezelf dat je brein tot meer in staat is dan je denkt en dat stoppen dus ook mogelijk is.

Stoppen wordt makkelijker als je werkt aan de onderliggende behoefte waar de verslaving een uiting van is. Meestal gaat dit om gevoelens die je (onbewust) weg wilt stoppen, bijvoorbeeld het gevoel dat je niets gepresteerd hebt in je leven, je niet goed genoeg voelen. Verslaving kan ook een gemis opvullen, bijvoorbeeld als je vroeger waardering, liefde en aandacht van je ouders hebt gemist.

Houd er rekening mee dat het hier gaat om de beleving van jou als kind, niet om je vermogen om er nu als volwassene mee om te gaan. Bagatelliseren, ontkennen, rationaliseren, onderdrukken, weglachen of nonchalant doen zijn strategieën van je brein om je verslaving in stand te houden. Verslaving is geen rationeel probleem, maar een emotioneel probleem en dient dus ook op die manier behandeld te worden. De oorzaak van verslaving of verslavingsgevoeligheid gaat meestal jaren terug en is ook vaak een probleem dat generaties lang de kop opsteekt.