De keuze van mijn bedrijfslogo, de roze slak, is een grappig verhaal. Mijn zus Marisa en ik zaten op een middag te praten over onze persoonlijke ontwikkeling en onze relaties.

Ze zei: “Ik wil de nummer 1 zijn van mijn partner, met minder neem ik geen genoegen.”

Dat deed haar denken aan iets uit haar kleutertijd.

Op de kleuterschool hadden ze een spel met slakjes, de slakkenrace. De slakjes waren de pionnetjes, in verschillende kleuren.

Je moest om beurten met de dobbelsteen gooien, die vlakken had in dezelfde kleuren. Als je de kleur gooide van je slakje, mocht je slakje een vakje vooruit op het bord.

Zij was een beetje een buitenbeentje, dus ze mocht meestal niet meespelen. Maar als ze dan een keer mocht, dan had ze altijd het slakje dat overbleef, die niemand wilde.

De groene of de oranje.

Maar nooit de roze slak, want elk meisje wilde de roze slak ‘zijn’.

“De roze slak was het meest belangrijk. Die roze slak staat voor mij gelijk aan die nr. 1 zijn. Ik wil de roze slak in mijn relatie zijn!”, zei ze lachend.

“En als ik niet zijn roze slak ben, ben ik op zijn minst mijn eigen roze slak!”

De rest van de middag brachten we brullend van het lachen door met allerlei ideeën over de roze slak.

De roze slak werd het symbool van mijn praktijk, Eerste Hulp bij Relaties.