Laatst had ik een gesprek met een vrouw die er achter kwam dat haar man vreemd gegaan was. Het was of haar wereld instortte want ze had tot dat moment volledig vertrouwen gehad in haar man. Ze had zelfs een keer tegen een kennis gezegd: “Ik steek mijn handen voor hem in het vuur.” Niet wetende, op dat moment, dat dit een vrouw was waarmee hij iets had gehad. En daar kwam ze dus na verloop van tijd ook achter. Nou, je kunt je voorstellen dat je dan wel even door de grond wil zakken als dat je gebeurt.

Stukje bij beetje de waarheid

“Op het moment dat je partner vreemdgaat, is dat erg genoeg”, zei ze. “Stukje bij beetje kwam de waarheid boven tafel en al met al heeft het wel twee jaar geduurd voordat ik alles wist. En de vraag is of ik überhaupt nu alles weet.

In eerste instantie heb ik hem de deur uit gezet toen ik er voor het eerst achter kwam. Er ging van alles in me om. Ja, ik moest onmiddellijk van hem scheiden, daar was iedereen in mijn omgeving het mee eens. Maar ja, ik ben mijn hele leven al bij hem. We hebben volwassen kinderen samen. Ik ben de vijftig al een tijdje gepasseerd, zullen we maar zeggen. Op mijn leeftijd zit je niet meer op een scheiding te wachten. Waar moet ik heen dan? Dat iedereen om me heen zei, dat komt wel goed, ja, dat is makkelijk praten. Ik heb altijd voor mijn kinderen gezorgd en bijna niet gewerkt.

Uiteindelijk heb ik besloten bij hem te blijven. Dat heeft ons vrienden gekost, maar ik blijf erbij dat het mijn beslissing is.”

En dit is dus een van die dingen waar je mee te maken kunt krijgen. Dat je vrienden kwijtraakt omdat de beslissing die je neemt niet past bij hun visie. Vreemdgaan is voor sommige mensen een no-go en het is dan blijkbaar niet acceptabel als iemand besluit de relatie een tweede kans te geven.

Deze vrouw besloot bij hem te blijven, maar dat was niet makkelijk. Zoals ze al zei, steeds weer kwamen stukjes en beetjes van het verhaal er uit, waardoor ze elke keer weer gekwetst werd.

Het liegen was erger dan het vreemdgaan

“Ik was er al achter dat ik hem niet kon vertrouwen, terwijl ik al die jaren dacht dat dat wel zo was. Ik voelde me veilig bij hem. En dat bleek niet terecht. Dat deed zoveel pijn. Maar wat nog erger was dan het vreemdgaan, was het liegen. Tijdens het vreemdgaan voelde ik dat het niet klopte. Als ik er naar vroeg zei hij dat er niets aan de hand was en hij was zelfs beledigd dat ik het suggereerde. “Hoe kun je dat nou denken van me?” zei hij. Ik voelde me schuldig dat ik hem had beschuldigd. En achteraf bleek het gewoon waar te zijn.

Dat maakte me zo boos.

Toen hij eenmaal opgebiecht had wat er gebeurd was, dacht ik dat dat het was. Ik moest ermee dealen en hij moest mijn vertrouwen terugwinnen. Helaas kwam ik er in de loop van de maanden achter dat hij niet alles verteld had. En elke keer als er weer een stukje informatie kwam, wat ik dan via via te horen kreeg, niet via hem, stonden we weer 1-0 achter in de relatie.

Want hoe kun je nu iemand weer gaan vertrouwen als er niet vanaf het begin 100% eerlijkheid is?  Ik weet dat hij niet alles wilde vertellen om mij geen pijn te doen en om zichzelf er beter uit te laten komen, maar er alsnog achter komen na het gelieg, is nog veel erger. Eerlijk waar, ik had veel liever de hele berg aan shit willen hebben en dat het dan klaar is, dan dit. 

Trackerapp en telefoon controleren

Ik heb het hem niet gemakkelijk gemaakt, want ik wilde regelmatig zijn telefoon checken om te kijken of hij niet weer met iemand zat te appen om af te spreken. Hij liet me in zijn telefoon kijken en hij stelde zelf voor om zo’n trackerapp op zijn telefoon te zetten, waardoor ik kon zien waar hij uithing. Die geruststelling had ik nodig. En we hebben er heel veel over gepraat, zeker te veel naar zijn zin, maar het was niet anders.

Ik heb wel eens het idee dat mannen, maar ook sommige vrouwen hoor, soms denken: ‘Nou het is gebeurd, ik heb sorry gezegd en nu gaan we door. We hoeven het er niet meer over te hebben en het is ook niet eerlijk om me steeds te controleren op mijn telefoon. Er is ook nog zoiets als mijn privacy.’ Nou, daar gaan mijn nekharen van overeind staan. Die privacy heb je verspeeld toen je besloot om je partner te belazeren, denk ik dan. Jij wilt blijven, de relatie redden? Dat kan maar op 1 manier: Stukje bij beetje het vertrouwen terugwinnen door vanaf nu compleet eerlijk te zijn en je partner tegemoet te komen in wat hij of zij nodig heeft.

Het vertrouwen zal nooit meer helemaal hersteld kunnen worden, want ik weet waar ie toe in staat is. Ik ben er wel onafhankelijker van geworden, mijn geluk is veel minder afhankelijk van hem.”

Dit verhaal, van deze vrouw, zal voor heel veel vrouwen, maar ook mannen, herkenbaar zijn. Vreemdgaan hakt er ontzettend in. De partner die ‘de dader’ is zogezegd, zal het liefst willen zeggen: “We zetten er een streep onder en we gaan door.” Maar helaas werkt het zo niet. Het is een lange weg terug naar vertrouwen en dat kan alleen als er weer een veilige basis en emotionele verbondenheid gecreëerd wordt.

Belangrijk om te weten

3 dingen waren belangrijk voor haar om te delen, eigenlijk 3 tips voor de partner die vreemdgegaan is:

1. “Als je vreemdgegaan bent en je vertelt het aan je partner, vertel dan alles. Ga geen aannames doen over wat je partner aankan, maar wees eerlijk. De kans is zo groot dat alles uiteindelijk uitkomt en dan ben je nog verder van huis. De vrouw of man waar mee vreemdgegaan wordt kan gaan praten of de mensen uit zijn of haar omgeving vertellen iets door, je vrienden die ergens iets opgepikt hebben. Vertel het verhaal zelf, voordat je partner het van iemand anders hoort. Bovendien is het juist een extra teken dat je te vertrouwen bent als je vanuit jezelf iets deelt. Dat schept weer een langzaamaan een band.
2. Hoe vervelend ook, geef je partner de tijd om alles te verwerken. Als hij of zij je telefoon wil zien, doe dat dan. Als gevraagd wordt waar je was, zeg het dan eerlijk. Geef eerlijk antwoord op vragen over het vreemdgaan. Openheid en eerlijkheid is het allerbelangrijkste, niet jouw woorden over dat je zoveel van je partner houdt en het nooit meer zal doen. Dat zijn maar woorden, die in het begin niet zo veel waarde hebben. Je moet het weer zien te bewijzen.
3. Hoe lang dit allemaal duurt? Zo lang als je partner nodig heeft. Het forceren heeft geen zin. Het is logisch dat je soms denkt: ‘Moet ik dit de rest van mijn leven aanhoren?’ Nee, als het goed is hoeft dat niet en het is ook niet de bedoeling dat het jaren later als oude koe steeds voor je voeten gegooid wordt als er onenigheid is, maar dat zal voor een groot deel afhangen van hoezeer je je best doet om te investeren in de relatie. Bij mij zakte de behoefte om zijn telefoon te checken steeds meer af toen ik steeds weer zag dat er geen bijzondere dingen in stonden.”

Wat kun jij doen om je relatie te redden?

Ik vond het heel waardevol om haar persoonlijke verhaal te horen en om te beseffen hoe belangrijk eerlijkheid is. Als je dat zo hoort, komt er veel meer bij kijken dan alleen besluiten dat je bij elkaar wilt blijven en hier overheen wilt komen samen. De gekwetste partner heeft zo veel meer nodig dan alleen de goede intentie van de ander om de relatie te laten slagen.

Moraal van het verhaal vind ik, niet alleen om deze punten tot je door te laten dringen, maar vooral om te vragen aan je partner wat er nodig is als je bent vreemdgegaan en het weer goed wilt maken. Niet iedereen heeft wellicht hetzelfde nodig om het vertrouwen weer terug te krijgen, dus vraag wat je kunt doen om hem of haar te helpen.

Als therapeut ga ik met mensen kijken naar: Wat maakt dat je voor een ander viel? Wat heb je daar gekregen wat je thuis mist? Waar komt dat vandaan? Welk patroon of welke overtuigingen moeten hier doorbroken worden? Als je niet werkt aan jouw aandeel hierin, zal de volgende affaire vroeg of laat weer op de loer liggen en begint het hele drama weer opnieuw.

Als je hier hulp bij wilt, ga ik graag met je in gesprek.

Maak een afspraak voor een intake: https://eerstehulpbijrelaties.nl/afspraak-en-contact/