“Ik moet tegen mijn partner alles eerlijk kunnen zeggen.”

Je hoort zo’n opmerking wel eens. Tenminste, ik hoor hem wel eens.

Het lijkt een open deur. Natuurlijk moet je eerlijk zijn! Als je dat tegen je partner niet kan, is er iets mis in je relatie.

Maar ik vind het zelf altijd wel leuk om statements te onderzoeken.

Als iemand stellig iets vindt, denk ik vaak: ‘Is dat zo?’

Er zal vast wel iemand anders zijn die het tegenovergestelde beweert. Maar wie heeft er dan gelijk?

Ben jij altijd eerlijk?

Vind jij dat je alles eerlijk moet kunnen zeggen?

Maar als het dan omgekeerd is, kun je dan accepteren dat jouw partner ook eerlijk alles zegt?

Met andere woorden, kun jij net zo goed incasseren als dat je kunt uitdelen?

Anders is het een beetje hypocriet. Wel je gal spugen als het jou niet bevalt, maar als je partner iets op jou heeft aan te merken vol in de verdediging gaan en terugkaatsen met een verwijt.

(Een verwijt dat meestal totaal niet gerelateerd is aan het onderwerp waar de discussie op dit moment over gaat, maar dit terzijde…)

Ik denk dat het niet zo zwart-wit is en dat het tweeledig is: Ja en Nee.

Ja, je moet alles eerlijk tegen je partner kunnen zeggen.

Als je je verdrietig voelt omdat hij vaak heel laat thuis komt en jij je dan in de steek gelaten voelt, dan mag je zeggen wat dit met je doet.

Als jij veel behoefte hebt aan aanraking en een knuffel omdat dit jou het gevoel geeft dat jij belangrijk bent, dan mag je dit eerlijk zeggen.

Als een van jullie de ander pijn heeft gedaan en het vertrouwen heeft beschadigd, moet de gekwetste persoon vertellen hoe het voelt, diep van binnen. Anders kan de ander ook niet weten hoe de beschadiging hersteld kan worden.

Je moet het vertellen als je je niet gezien of gehoord voelt, anders kan er nooit een veilige verbinding gemaakt worden. Dan blijf je je gevoelens onderdrukken uit angst voor de reactie van de ander.

Ik hoop dat je iets opmerkt aan de manier waarop ik dit schrijf. Je kunt alles, echt alles tegen je partner zeggen, zolang je het bij jezelf houdt en rustig blijft.

“Ik voel me… verdrietig, alleen, wanhopig, gefrustreerd, boos, eenzaam.”

Jouw gevoelens zijn jouw verantwoordelijkheid. Zolang je je partner niet de schuld geeft van wat er in jouw binnenwereld gebeurt en het bij jezelf houdt, kun je alles zeggen.

Je partner heeft geen reden om boos te worden als jij puur praat over jouw eigen gevoel. Je kunt namelijk niet discussiëren met een gevoel. Dat is er of dat is er niet.

Dan de andere kant:

Nee, je hoeft niet altijd eerlijk alles te zeggen tegen je partner.

Dat je al 25 jaar samen in één huis woont wil niet zeggen dat je op elke slak zout hoeft te leggen en elke irritatie breed uit hoeft te meten.

Je partner is ook maar gewoon een mens, net als jij. Met al haar shit uit het verleden, zijn domme acties, haar onbegrijpelijke hersenspinsels, zijn gebrek aan empathie, haar maandelijkse moodswings, zijn irritante ratio-antwoorden.

Maar wat helpt, is naar je partner kijken zoals anderen naar hem of haar kijken. Kijk eens door die andere bril. Die bril van compassie. Wat zie je voor een persoon als je net doet of je hem/haar voor het eerst ontmoet? Welke mooie eigenschappen ben je voor gevallen? Wat vinden anderen van hem of haar en kun jij dat ook zien?

En het helpt ook om je opmerkingen van tevoren even door de volgende test te halen, zoals je dat ook doet bij je beste vrienden:

Is mijn opmerking aardig/respectvol?

Is mijn opmerking helpend?

Levert mijn opmerking iets goeds op?

(behalve dan genoegdoening voor je ego)

Het is ook begrijpelijk als je het moeilijk vindt om je emoties onder controle te houden.

Het kan behoorlijk pijnlijk zijn als je steeds getriggerd wordt en je daar niets aan kunt doen. De ander kan je dan maken en breken. Je stemming en geluk hangen dan af van wat je partner doet of zegt. Dit is geen wenselijke situatie.

In het programma ‘De relatie met jezelf, de basis’ ga je je triggers onderzoeken en ga je je krachtige ‘zelf’ naar boven halen. Je gaat ondervinden wie je nu eigenlijk echt bent, als je zou stoppen met jezelf weg te cijferen en pleasen. Je gaat snappen waarom je zo gevoelig bent voor bepaalde kritiek én je gaat ervoor zorgen dat je hier veel minder door geraakt wordt.