Relatieproblemen laten clues achter. Clues zijn belangrijke aanwijzingen. Dit kennen we van misdaadseries en films. Als er een misdrijf is gepleegd, zoals een moord gaat het hele politieteam op zoek naar clues. Een lijk op de grond is een hele duidelijke clue dat er iemand vermoord is. Relatieproblemen laten ook clues achter. Een hele duidelijke clue is als je partner tegen je schreeuwt ‘Dan moeten we maar uit elkaar!’ of met een klap de voordeur dicht smijt en met gierende banden wegrijdt.

Niet te missen clues.

Als het lijk gevonden is, begint het echte speurwerk. Wie is deze persoon en wie heeft hem vermoord? Zijn er haren, bloed of andere sporen van DNA te vinden op het lichaam? Liggen er dingen rondom het lichaam die daar niet horen en een aanwijzing kunnen zijn naar de dader? Iedereen die maar iets met het slachtoffer te maken heeft, wordt ondervraagd. Je kent dat wel als je zo’n film zit te kijken waarin je zelf meedenkt ‘Wie heeft het nou gedaan?’ Degene die het gedaan lijkt te hebben, is het bijna nooit, want je voelt al: ‘Dit ligt te veel voor de hand’. Je gaat heel goed opletten en zoeken naar verdacht gedrag van andere mensen. Je vindt het zelfs wel leuk om het verhaal uit te pluizen en dan aan het eind van de film te kunnen zeggen: ‘Zie je wel? Toen die vent in dat koffietentje die serveerster aansprak, toen wist ik dat hij het gedaan had!’ Je zoekt naar de clues en de raadsels maken het juist leuk.

Zoek jij in je relatie ook naar de clues of neem je meteen genoegen met het lijk? Ik bedoel, als je partner met de deur slaat, laat je het dan bij de conclusie: ‘O, ze is vast boos.’ Ik raad je aan om ook te zoeken naar de clues, de aanwijzingen dat er iets niet goed is, die al veel eerder te merken zijn. Die kleine dingen die je alleen ziet als je kijkt. Wanneer je je partner ziet haperen of twijfelen als je zegt dat hij alles met kan delen, ga dan op onderzoek uit in plaats van je aangevallen te voelen.

Relatieproblemen laten clues achter, maar doe niet de aanname dat je al weet wie of wat de dader is. Als je voelt dat je partner nog geen 100% vertrouwen in je heeft nadat je vreemdgegaan bent, doe dan niet net of je dit niet hebt gemerkt. Dit geeft alleen maar de bevestiging dat je emotioneel niet beschikbaar bent en dit helpt niet om door te gaan samen. En doe ook niet de aanname dat je precies weet wat het probleem is. Jij kan denken dat je partner je continue wil controleren, terwijl je partner er alleen maar zo’n behoefte aan heeft dat je precies uitvraagt wat de pijn is die het hem gedaan heeft en dat
je hier begrip voor toont.

Relatieproblemen laten clues achter. Soms in geheimtaal en rare codes, die je niet kunt lezen. Die moet je ontcijferen. Als je partner schreeuwt: ‘Je bent alweer te laat! We hadden afgesproken dat je op tijd thuis zou zijn voor het eten. Nu ligt je dochter al op bed en heeft ze haar vader weer niet gezien. Waar heb je dan een gezin voor als je het toch niet boeit? ‘ Je ziet een partner die ontzettend boos is en het ligt voor de hand dat je terug boos gaat zijn, want Jezus, jij kunt er toch niks aan doen dat je in de file stond? Tenzij je dit beschouwt als een clue. Wat raakt haar het meest hierin? Interessant.

Lieverd, vertel eens waar je boosheid vandaan komt en wat je het meest pijn doet? ‘ Nou, ik wil zo graag als gezin samen eten. Mijn vader was er vroeger ook nooit, altijd aan het werk, en dat maakt me nog verdrietig als ik er aan denk. Ik wil dat onze dochter een band met je opbouwt, want die heb ik met mijn vader nooit gehad. Ik wil het gevoel
hebben dat wij belangrijk voor je zijn.’

Relatieproblemen laten clues achter. Niet alleen voor jou, maar ook voor je partner. Is wat jij zegt bijvoorbeeld in lijn met je lichaamstaal en je toon of laat jij ook clues achter die iets anders vermoeden? ‘ zeg dan wat je denkt, ik luister’ terwijl je met je handen in je zij staat en je naar beneden kijkt, is geen uitnodiging voor de ander om zijn gevoelens te
delen. Een hele belangrijke clue die mensen vaak missen is die bij ontrouw of als ze hun partner op een andere manier veel pijn hebben gedaan.

Piet zegt bijvoorbeeld: ‘ We moeten door, het heeft geen zin om te blijven hangen in boosheid. We moeten niet stilstaan bij wat er gebeurd is, maar focussen op de toekomst’ is een goede intentie van Piet, maar als hij goed naar zijn partner Marie kijkt kan hij zien of zij dit ook zo voelt. Als Marie worstelt met verdriet, onzekerheid of angst, is dit waarschijnlijk op haar gezicht te zien of valt ze stil. Dit betekent dat Piet te snel gaat. Marie wil waarschijnlijk ook niets liever dan doorgaan, maar er is iets wat haar tegenhoudt.

Als jij deze clues bij je partner oppikt, moet je hier iets mee. Het is een obstakel, een hobbel in je relatie, die je uit de weg moet ruimen. Als je met je auto voor een klein paaltje in de grond staat ga je ook niet doorrammen. Dan rij je je auto kapot, niet het paaltje. Als je over de hobbel in je relatie heen stapt terwijl die ander er nog niet overheen kan stappen, kun je niet verder op jullie gezamenlijke weg.

Is dat vervelend? Ja.

Is dat soms verdomde irritant? Zeker.

Moet je de rest van je leven aanhoren hoe erg het allemaal wel niet is? Absoluut niet.

Het mooie is dat zodra je de clues en het probleem allemaal op tafel legt, dat je alles helder ziet. Als alle problemen, aanwijzingen en clues voldoende gezien en erkend zijn, staat niets jullie meer in de weg naar een liefdevolle relatie.