Mag je partner zichzelf zijn?

mag je partner zichzelf zijn?

Mag je partner zichzelf zijn?

Bijna iedereen die hier mijn praktijkruimte in stapt, zegt: “Natuurlijk mag mijn partner zichzelf zijn. Ik wil toch ook mezelf zijn?”

Hoe natuurlijk het ook klinkt, de meeste mensen (ik zal niet zeggen iedereen, maar bijna iedereen dan 😉) accepteren zijn of haar partner niet volledig.

Dat is ook logisch, want anders zou je hier niet op mijn bank zitten.

Je zit hier omdat je met je partner even niet door één deur kan.

En hoe komt het dat je met je partner niet door één deur kan? Omdat het gedrag, de gedachten of de gevoelens van je partner je niet bevallen. Je zou willen dat het anders was. De realiteit is daar, maar je wilt liever iets anders zien.

 

Mijn vraag aan jou is: Mag jouw partner echt zichzelf zijn of zou je liever ander gedrag zien?

Zoals:

-Meer praten over emoties

-Minder zeuren over huishoudelijke taken

-Meer tijd met jou doorbrengen

-Je meer aanraken

-Vaker zeggen dat hij/zij van je houdt

-Meer gesprekken over de toekomst en gezamenlijke dromen

-Meer interesse in jou tonen

-Minder bezig zijn met zinloze hobby’s

-Niet zo perfectionistisch zijn

-Wat socialer zijn

-Wat minder aanwezig zijn

 

 

Wat mij heel erg helpt zijn een aantal vragen die ik mezelf stel als ik mezelf betrap op het willen veranderen:

 

1. Was hij altijd al zo?

Zo ja: blijkbaar heb ik er dus nu een probleem mee en vroeger niet. Het zou niet eerlijk zijn als hij nu iets moet veranderen wat er altijd al was.

 

2. Waarom wil ik dat hij verandert?

Als die verandering als doel heeft dat ik me beter voel over mezelf, is dat ook niet eerlijk, want dat is mijn eigen verantwoordelijkheid.

 

3. Wil hij het zelf?

Als hij het fijn vindt dat ik hem er op attendeer, omdat hij die eigenschap zelf ook niet zo goed vindt van zichzelf, dan is het prima.

 

4. Is het redelijk dat ik dit vraag?

Bepaald gedrag mag ik van een partner verwachten in een relatie, maar dan moeten die verwachtingen wel besproken zijn en moeten we daarin wel op één lijn zitten.

 

 

Ik wil je uitnodigen om eens goed na te denken over wat je wilt veranderen aan je partner en waarom je dit wilt.

 

Is het om een vervelend gevoel in jezelf te compenseren? Een gevoel als ‘ik ben niet belangrijk, ik ben niet goed genoeg, ik ben het niet waard?’ Misschien moeten we dan eens bespreken of het traject ‘De relatie met jezelf- de basis’ waardevol voor je kan zijn, want deze gevoelens zijn vaak niet alleen gekoppeld aan je partner, maar ken je ook van andere momenten in je leven.

 

Veel mensen zijn best leuk als ze zichzelf zijn. Het vraagt alleen van jou dat je even afstand neemt en met een frisse blik naar je partner kijkt. Wie is deze persoon als je hem of haar gewoon in zijn waarde laat? Zou het gedrag dan vanzelf anders worden?

 

Dat is mijn ervaring wel.

 

Toen ik mijn man liet voor wie hij was, voelde dat voor mij juist rustiger.

 

Ik kon zelf best veel doen om het positief te keren:

 

-Mijn grenzen aangeven wanneer het echt nodig is.

-Niet op alle slakken zout leggen, want de meeste dingen zijn helemaal niet zo belangrijk.

-Mezelf ook laten zien zoals ik ben en niet om zijn goedkeuring vragen.

-Verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen gevoelens en gedachten.

 

 

Wil je meer weten over hoe je zelf de regie kunt pakken over je relatie en het positief kan keren?

Lees dit:

 

De relatie met jezelf, de basis.

Kun jij incasseren in je relatie?

Holding space

Wat is de 5:1 regel in relaties?