“Jij hebt blauw haar!”
Ze keek me aan alsof ik gek geworden was.
En ik kon het haar niet kwalijk nemen, want er was geen blauw haartje te vinden in haar korte, lichtblonde kapsel.
Maar ik hield het nog even vol.
“Nou? Waarom word je nu niet boos?”
“Eh… nou.. omdat het niet waar is”, antwoordde ze.
“O… En wat als ik nou zeg dat ik je trui lelijk vindt? Word je dan wel boos?”
Ze zei: “Mwah… dat is niet leuk om te horen, maar goed, het is jouw mening. Mijn trui is niet per se lelijk, omdat jij dat zegt. Ik vind hem namelijk wel mooi.”
“Blij dat te horen”, zei ik. “Gelukkig word je niet boos omdat iemand iets zegt waar jij het niet mee eens bent of waarvan jij vindt dat het niet waar is.
Waarom werd je dan wel boos op je vriend toen hij vroeg wat je op je vrije middag gedaan had?”
Haar gezicht stond instant op onweer en ze ontplofte bijna:
“Het gaat er om dat hij ALTIJD commentaar heeft op mij als het gaat om het huishouden en dat het NOOIT goed genoeg is. Als de badkamer niet gedaan is en ik zeg dat ik het te druk gehad heb, gaat ie gelijk zeggen: “Jij was toch vrij gisteren?” Alsof ik elke vrije minuut nuttig moet besteden. Alsof er altijd gewerkt moet worden. Hij gunt me gewoon niet die paar uurtjes ontspanning, zo voelt het! Ik ben nu eenmaal niet zo snel en productief als hij. Daar kan ik toch niks aan doen? Het is gewoon nooit goed genoeg.”
(HUILT)
“En als je dit voelt, welk gevoel krijg je dan over jezelf?”
(SNIKKEND): “Dat ík niet goed genoeg ben als ik mezelf niet nuttig maak…”
“Herken je dit gevoel van vroeger? Wanneer heb je dit gevoel voor het eerst in je leven gehad?”
“Oh.. altijd al. Voor mijn vader was het ook nooit goed genoeg. Als mijn kamer niet opgeruimd was, mocht ik niet buiten spelen. Als ik een 8 had, zei hij dat ik met iets meer inzet een 9 of een 10 had kunnen halen. Als ik t.v. zat te kijken en hij kwam thuis, vroeg hij of ik niks nuttigs te doen had en dat hij nog wel een klusje had als ik me verveelde.”
“Jeetje… dus eigenlijk brengt die vraag ‘Jij was toch vrij gisteren?’ jou meteen terug naar dit gevoel dat jij als kind had? Hoe is dat voor je?”
“Super pijnlijk, en verdrietig.”
Ik richtte mij tot haar vriend: “Wist jij dit?”
De lieverd legde zijn hand op haar been en zei: “Dat is helemaal niet mijn bedoeling, om je zo’n pijn te doen. En ik vind helemaal niet dat je jezelf altijd nuttig moet maken. Ik wist niet dat dit er achter zat, als je zo boos op me wordt. Wat kan ik doen om jou een beter gevoel te geven?”
BAM!
Die laatste vraag van hem ook! Topper.
Dit was een belangrijke zet van hem om de verbinding met haar te versterken. Hij luisterde, respecteerde haar gevoelens én vroeg aan haar wat hij kan doen om haar pijn te verzachten.
Wanneer je een heftige emotionele reactie voelt op iets wat je partner zegt, is de kans groot dat dit niet alleen met die opmerking te maken heeft, maar meer dat het je (soms onbewust) herinnert aan iets uit je verleden, dat veel pijn heeft gedaan.
Je eigen pijnplekken verwerken kan je emotioneel rust brengen en de relatie met je partner verbeteren, omdat het niet meer nodig is om te ontploffen.
Wil jij hieraan werken voor jezelf?
Kijk dan eens naar het programma ‘De relatie met jezelf, de basis’. Ik heb dit programma vorig jaar gemaakt en ik heb al zo veel mooie sessies met mensen gedaan. Sessies die emoties losmaken en heling en waardevolle inzichten brengen.
Of dit nu gaat om regressie naar de jeugd, het losmaken van belastende energetische verbindingen, het werken met emotiedelen, reïncarnatie of de zielenreis, gezinsopstellingen, inzicht in het familiesysteem of het geboorteprofiel met inzicht in je valkuilen, uitdagingen, aangeboren kwaliteiten en talenten, deze sessies zijn super bijzonder.
Je kunt er op deze pagina meer over lezen en een afspraak maken voor een intake, want we bespreken eerst of het programma wel bij jou past.