Jeugdtrauma of ACE’s, ze komen veel vaker voor dan mensen denken. En je relatie wordt er door beïnvloed. Hoe herken je het?

Is je partner echt emotioneel onbereikbaar of is het met veel geduld en begrip op te lossen? Wanneer kan het wel en wanneer niet?

Klaag je veel over dat je relatie niet is hoe jij het graag zou willen? Logisch dat je baalt, zo had je je leven niet voor je gezien. Maar…

We willen het niet altijd toegeven of zijn ons er niet van bewust, hoeveel impact onze jeugd heeft op wie we zijn en hoe we ons gedragen.

Soms denk je dat je partner het probleem is. Hij of zij maakt je boos, gaat over je grenzen of maakt misbruik van je vertrouwen.

We zijn zo druk met vermijden van wat we niet willen of gaan voor wat we willen dat we vergeten onszelf een belangrijke vraag te stellen.

Ik weet nog wel dat ik vroeger ontzettend aanging op denigrerende opmerkingen. Ik werd dan heel boos en voelde me echt op mijn ziel getrapt.

Heb je al genoeg persoonlijke ontwikkeling gedaan, maar loopt de communicatie tussen jou en je partner nog steeds niet goed?

Baal je ervan dat je steeds zo emotioneel kan reageren als je partner iets zegt? Voel je je snel aangevallen? Dan is dit wellicht iets voor jou!

Zo ben ik nu eenmaal. Is dat zo? Kun je ook iets anders zijn als je loslaat wat je over jezelf geleerd hebt?